Finish Phase 1

ผ่านไปแล้วครับ สำหรับ
 
โปรเจคเทอม 1 ส่งเอกสาร ส่ง Presentation แล้วปิดท้ายด้วยการนำเสนอต่อหน้าคณะอาจารย์ที่ภาค รวมทั้ง Defence คำถามอาจารย์
 
 
งาน Implement Paper ในวิชา Image Processing ส่งโปรแกรม พร้อมนำเสนอ
 
 
การบ้านคอมสีเขียว สร้างระบบที่มีความปลอดภัยในการใช้งานบนอินเตอร์เน็ต ทำเอกสาร สร้างระบบ พร้อมนำเสนอ..
 
 
หลังจากส่งคอมสีเขียวผ่านไป ก็ได้ไปกินข้าวข้างนอกกะแม่ครั้งแรกในรอบสองเดือนเลย … ไม่ได้เอารถกลับบ้านด้วย
 
 
พี่มารับแล้วเลยไปกิน Oishi สาขาตรงใกล้ๆรัชโยธินเลย Review มาให้ดูเล็กน้อยว่ากินไรไปบ้าง แต่บางอย่างก็ไม่ได้ถ่าย เนื่องจากวางปุ๊ปก็ซัดเลย เลยไม่ได้ถ่าย
 
 
วันต่อมาก็กลับลาดกระบัง ด้วยรถไฟเที่ยวพิเศษ รังสิต – สุวรรณภูมิ ราคา 50 บาทตลอดสาย ซึ่งทั้งหมดมี 10 รอบ ไปกลับ
 
 
คนยังไม่ค่อยมีเรย ทั้งขบวนมีไม่น่าถึง 20 คน สบายเลย เลยถ้ายรูปมาด้วยเล็กน้อย 😛
 
 
งานต่อไปเหลือแต่ สอบปลายภาค 5 วิชา และการบ้านวิชา Internet Programming ก็เป็นอันว่าจบเทอมแรกไปได้
 
 
….. สู้เว้ย
 

ว่าด้วยเรื่องสมัครงาน

… ว่าด้วยเรื่องของการสมัครงาน
 
เรื่องมีอยู่ว่า คืนหนึ่งของเช้าวันที่ 15 กันยา เวลาตีสามเศษๆ ขณะนั่งปั่น Document โปรเจคอยู่
 
อยู่ๆ ที่มุมล่างขวาของเครื่องก็มีรูปซองจดหมายขึ้น .. อ๊ะ มีเมลใหม่มา ใครส่งมาวะ อ่านๆๆๆ
 
พอเปิดขึ้นมาปั๊บ ก็เห็นหัวข้อว่า"เราต้องการคุณมาร่วมงาน" … เฮ้ย จิงอ่ะ ดีใจๆ นี่เค้าส่งเมลมาให้เราสมัครถึงที่เรยหรอเนี่ย
 
พออ่านเนื้อหาเมลก็ปนประมาณว่าถ้าคุณมีความรู้ทางด้าน Network เราต้องการคุณมาร่วมงาน ถ้าต้องการข้อมูลให้ติดต่อกลับที่ ….
 
เราก็ได้เมลตอบกลับไป ว่าอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติม …. จากนั้น วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณ สิบโมงเศษๆ
 
อ๊ะ มีเมลมาอีกแล้ว ก็เข้าไปอ่าน… เอ จากคนเมื่อวานนี่หว่า 
 
ตอบกลับมาว่า คุณลืมให้เบอร์ติดต่อกลับ…เฮ้ย ตูขอข้อมูลเพิ่มเติม ไมไม่เมลมาวะขอเบอร์ติดต่อกลับอีกตังหาก มันแปลกๆนะเนี่ย
 
เอ แล้วอีกอย่างไมมันไม่เห็นมีชื่อบ.ไรบอกเลย ตำแหน่งก็ไม่มี มันดูไงๆอยู่นะเนี่ย
 
และด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็เริ่มด้วยวิธีพื้นฐานครับ เอาชื่อกะเบอร์โทรที่เค้าให้ไว้เข้า Google เลย
 
ปรากฏว่า … เฮ้ย มี 1 Result อืมๆ ต้องดูๆๆ
 
และพอเข้าไปดู … ชื่อ และเบอร์โทรเดียวกันเด๊ะ… แต่ข้อมูลมัน .. มัน … มัน …. จ๊ากๆๆๆๆ
 
มันเป็นข้อมูลการประกาศขายสารสกัดจากกวาวเครือใช้เพิ่มขนาดของไอนั่นของท่านชาย…
 
เวรกรำ เซ็งเป็ด ไรวะเนี่ย ทำงี้ได้ไง มันไปเอาเมลกรูมาจากไหน เมลถาบันด้วย ทำเอาดีใจ … หึหึ ดีนะที่ยังไม่ได้เมลเบอร์โทรกลับไป ไม่งั้นมีซวยแน่
 
ปล.เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า … อินเตอร์เน็ตเชื่อไม่ได้จิงๆ..แสด
 
ปล2. รูปที่เพิ่ง up ล่าสุดเป็นรูปที่ไป Meeting ส่งแพร ที่สยาม แต่ space มัน resized รูปได้ห่วยแตกเป็นบ้าเลลย ใครต้องการต้นฉบับหลังไมค์มาละกัน 😛
 

F u l l -=- T i m e

 

🙂 และแล้วเราก็สามารถรวบรวมแรงกายแรงใจมาเขียนได้อีกครั้งนึง (เวอร์ไปป่าววะ) หลังจากที่ผ่านพ้นช่วงที่งานเยอะมากๆไป

กำลังจะเข้าสู่ช่วงที่งานเยอะสุดๆ (รู้สึกว่าทำไมตูงานเยอะจังเลยวะ ไม่รู้ว่าคนอื่นงานเยอะเหมือนกันมั้ยเนี่ย เหอะๆ )

 
 
เริ่มเล่าจาก วันก่อนได้มีโอกาศไปดู ทวิภพ เดอะมิวสิเคิลมา โอ้ว สุดยอดมากๆ หรืออาจจะเป็นเพราะเราไม่เคยดูละครเพลงที่ฟอร์มใหญ่ขนาดนี้
 
ปกติที่ได้ดูก็ตามคณะต่างๆ แต่พอได้ไปดูครั้งนี้แล้วรู้สึกว่า อื้ม…. รู้สึกดีมาก ไม่เสียดายตัง ไม่เสียดายเวลา เพราะว่าวันที่ไปดูนี่รุ่งขึ้นมีทั้งสอบแล้วก็พรีเซนต์งาน
 
ที่ยังไม่ได้เตรียมการทั้งคู่เลย แต่ก็ยังอารมณ์ชิวๆไปดูซะงั้น แถวดูเสร็จก็ลืมให้ตังบัวด้วย ฮ่าๆๆ แล้วก็ต้องขอบคุณ ซึกิ่ ที่ช่วยเทรน OO ให้
 
และก็ต้องขอโทษ แอ๊นด้วยที่เพื่อนๆทำให้เสียความรู้สึก…
 
 
 
หลังจากกลับมา ก็มายุ่งๆอยู่กับการบ้านบ้าง โปรเจคบ้าง… แป๊บๆเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนตอนนี้มาถึงช่วงที่กำลังจะเข้าสู่ เฮือกสุดท้ายแล้วแว้วววววว
 
งานยังเหลืออีกตรึม Image Processing , คอมสีเขียว , Project อ่า.. มาถึงโปรเจค ก็นึกขึ้นได้ว่า  21 ก.ย. นี้ ต้องส่งเอกสารรายงานสำหรับโปรเจคเทอมนี้แล้ว
 
 พร้อม power point ด้วย.. แล้วกลับมามองกลุ่มเรา มัวแต่ศึกษาๆๆ Implementๆๆ กันอย่างเมามัน ไม่ได้ทำเอกสารออกมาซักตัวเรย ตายๆๆ ตายแน่งานนี้
 
 เอิ้กๆ สงสัยปิดเทอมนี้ต้องไปเที่ยวซะแล้ว เพราะหนึ่งเดือนับจากนี้คงไม่ต้องลืมตาอ้าปากกันเลยทีเดียว ต้องไปชาร์ตไฟก่อนเริ่มผจญภัยในเทอมหน้า
 
 
 
อืม บ่นมาเยอะแล้ว ก็มีเรื่องดีๆบ้าง (รึป่าวหว่า) ก็คือว่า หลายๆคนคงเห็น text บน MSN แล้วเรื่องสมการที่เราได้ขึ้นโชว์ไว้ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะได้อะไรมากมายหรอก
 
แต่ก็อ่ะนะ ทำให้เราได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง ตั้งแต่เอาขึ้นเลย เช่น "เมิงไปเอามาจาก… ใช่มั้ย" , "ลองใช้เอ็กเซลดูดิ่ " , "สมการเหี้ยอะไร" , "เอาเข้า MathLab ดิ่วะ" ,
 
และอีกเยอะแยะมากมาย ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่า ม่ใครได้เอาไป plot จิงๆหรือไม่ สมการมันก็คือ
 
 2x^2 – 2|x|y + y^2 = 16
 
ถ้าใครอยากรู้ว่ามันคืดสมการอะไรนะ ลองไป plot ดูที่
 
 
แล้วลอง plot ตั้งแต่ x= -8 ถึง 8 y ก็เหมือนกัน -8 ถึง 8 แล้วคุณจะเห็นสิ่งสวยงามสามารถหาได้แม้กระทั่งในสมการที่ดูยุ่งเหยิง 😛
 
 
 
ว๊า… มันลงจะเสร็จแล้ว แล้วไงไว้มา up ต่อละกันนะ 😛
 
 
 
ปล. ถ้าจะบอกว่าเอาเวลาที่ up space ไปทำงานดีกว่า คือตอนนี้กำลังรอให้ VM Ware ลง Fedora Core 5 อยู่เพื่อจะได้ทำการบ้าน คอมสีเขียวอ่ะ (แหะๆ กันไว้ก่อน)
ปล2. สมการนี้ เครดิตคุณ primjang จาก หว้ากอ@พันทิบ

โดนขัง …

 
เอ่อ … ไม่ต้องตกใจกับหัวข้อนะคับ เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้พาพี่ไม่สอบแอร์โฮสเตส ของสายการบิน แอร์มิเรต อาหรับ ที่โรงแรม Holiday Inn แถวๆสีลม ตื่นไปส่งพี่ทำผมตอนตีสี่ครึ่ง แล้วไปถึงโรงแรมเกือบๆ แปดโมง ก็รอพี่เข้าไปสอบ บังเอิญว่าเอาโน๊ตบุคไปด้วย รอพี่อยู่ที่ Lobby แล้วเปิด wireless เจอจะเล่นซะหน่อย ก็ต้องซื้อ Card Net พอไปถามราคา ฮ่าๆ สองชั่วโมงแปดร้อยกว่าบาท .. เอิ้กๆ ไม่ไหวๆสู้ไม่ไหว ไปนั่งเล่นที่ Starbuck ดีกว่า …
 
รอพี่อยู่จนบ่ายสอง… ก็กลับบมาบ้าน แล้วก็หลับกันทั้งบ้านครับ หลับๆๆๆ … จนสองทุ่ม ตื่นขึ้นมา ไม่เห็นใคร ก็คิดว่า เอ.. สงสัยคงหลับอยู่ข้างบน และด้วยความหิวก็คิดว่าออกไปซื้อข้าวมากิน แล้ว็ไว้ให้แม่กะพี่ด้วยดีกว่า .. ขึ้นไปเปลี่ยนชุดเสร็จ ลงมาหยิบกุญแจรถ.. ก็พบว่า เฮ้ย !! กุญแจบ้านไปไหนฟะ .. หันไปดูหน้าบ้าน เฮ้ย !!! รถพี่ไม่อยู่ กรำ นี่ตูถูกขังนี่หว่า โทรไปหาแม่ทราบว่า ไปบ้านน้ากัน .. ฮือๆๆๆ โดนขังอยู่บ้าน เอิ้กๆ หิวก็หิว ฮือๆๆๆ
 
มาต่อกันด้วยเรื่องราวในชีวิตช่วงที่ผ่านมา หลังจากไม่ได้อัพซะนานเลย
 
ช่วงนี้ก็พึ่งกลับมาจากรับน้องห้องที่ลาดกระบัง ปีนี้ก็สนุกดี แต่เหนื่อยหน่อยเนื่องมาจากมีกิจกรรมพิเศษนิดหน่อย 😛 แต่ดูไปดูมา นี่มันรับน้องปีสุดท้ายนี่หว่า … เฮ้อ แก่ว่ะ
 
นี่ก็พึ่งผ่าน Midterm มาไม่นาน แต่ปีนี้สอบตัวเดียวเอง Image Processing ทำไม่ค่อยได้เลย ขนาด Open Book นะเนี่ย
 
ช่วงนี้มีงานเรื่อยๆเลย เลยไม่มีโอกาศนั่งกินเหล้ากะเพื่อน ทั้งๆที่มีเหล้าแต่กินไม่ได้ ฮ่าๆๆ
 
ปล. Happy Birthday แม่ค้าบ … ก็ Happy Birthday เพื่อนที่เกิดเดือนนี้ทุกคนนะ รู้สึกว่าจะเกิดกันเยอะเลยทีเดียว
 
ปล2. Space เปลี่ยนใหม่ ทำเอารูปแบบเสียไปเลย

เซ็งคับ…

เคยเป็นกันบ้างป่าวอ่ะ .. อาการเซ็ง
 
 
ช่วงที่เหมือนว่าชีวิตกำลังไปได้ดี อารมณ์ดี งานก็ไม่เยอะจนเกินไป (จิงไม่ค่อยมีงานไรเลย) แต่อยู่ๆมันก็ เซง คับ
 
 
 
เซงเป็ดเซงไก่ เซ็งไปเรื่อย เซงไปซะหมด บางครั้งก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหุ่นยนต์ อ๊ะ ซ้ำกะไอฟอร์ด ไม่เอาดีกว่า
 
เปลี่ยนๆ บางครั้งก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมนุษย์ต่างดาว ที่อยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย หันไปทางไหนก็มีแต่คน ไม่มีใคร
 
เป็นมนุษย์ต่างดาวเหมือนเราเลย อยากได้มนุษย์ต่างดาวบนโลกนี้มาอยู่เป็นเพื่อนกันซักคน ใครที่รู้ตัวก็แสดงตัวหน่อย จะ
 
ได้คุยกันแบบต่างด๊าวต่างดาว (ไม่ใช่ต่างด้าวนะ)  เฮ้อ…
 
 
 
บางทีก็มานั่งหาสาเหตุว่าเรากำลังเซงอะไร แต่หลายๆครั้งก็ไม่รู้ว่ามันเซ็งอะไร หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เลยทำให้เซ็งเข้าไป
 
อีก ฝนตก็เซง แดดออกก็เซง มันเซงได้ทุกสภาพอากาศดีจิงๆ ตอนที่กำลังเขียนอยู่นี้ มนุษย์คนอื่นๆก็คงสนุกสนานกับ
 
การวิ่งเล่น ไปเที่ยวนู่นทำนี่ แต่มนุษย์ต่างดาวอย่างตูกลับไม่ได้ทำไรเลย นั่งเซงอยู่หน้าคอม… ไปเรื่อยๆ .. รอให้ความ
 
เซ็งออกจากร่าง..ง..ง
 
 
 
แต่ไหนๆก็เซ็งแล้ว ต้องใช้มันให้เป็นประโยชน์ เพราะบางครั้งอยากเซ็งแต่อารมณ์มันไม่ให้ ก็เซงไม่ได้ เพราะฉะนั้นถ้า
 
เซงแล้วก็ต้องเข้าให้ถึงแก่นแท้ของความเซ็ง.. ภูมิใจที่เรามีโอกาศได้เซ็ง.  เซงมันให้ถึงที่สุด และเอาความเซ็งมาเป็น
 
แรงผลักดันให้เกิดปฏิมากรรมชั้นยอด ซึ่งในอารมณ์ปกติไม่สามารถสร้างได้..
 
สุดท้ายแล้วก็ขอให้ทุกคนที่เข้ามา เซ็งกันทั่วหน้า เซงไม่บรรยัดบรรยัง (เขียนงี้ป่ะ) เซงติดๆกัน เซงก่อนอาหารวันละสาม
 
มื้อ เซงเหมือนตู  เอิ้กๆ … (ขำๆนะ ล้อเล่นนนนนน ต่อไปจะมีใครเข้ามามั้ยวะเนี่ย…)
 
 
 
ปล.เซ็งว่ะ
Scroll to top