คราวนี้ขอแปะรูปล้วนๆเลยดีกว่า
เป็นรูปที่รวมๆมาจาก Safari World กับ ไปเดินเล่นถ่ายรูปแถวหัวลำโพง (จังหวะหวัด 2009 ระบาดนี่แหล่ะ)
นกฟลามิงโก
นกแก้ว
ขนาดนกยังมีแบ่งพรรคแบ่งพวก นับประสาอะไรกับคน …
หัวไปทาง… หางไปทาง
พักร้อน @ ตรัง
ตอนนี้อยู่ตรัง มาพักร้อนได้สามสี่วันแล้ว ครั้งนี้ที่มาจริงๆก็ไม่ได้ตั้งใจจะไปเที่ยวไหนเป็นพิเศษหรอก แต่เนื่องด้วยเวลากำลังดีกับมีความอ่อนแอทางความคิด เลยขอมาพักผ่อนดีกว่า หลบออกจากอะไรเดิมๆบ้าง เผื่อจะดีขึ้น *~
ทริปนี้กว่าจะตัดสินใจว่าจะมาก็ 28-29 เมษาแล้ว เลยได้ตั๋วขามาวันที่ 2 พ.ค. ค่าตั๋วเลยแพงไปนิดนึง ตั้งแต่มาถึงนี่ฝนตกเกือบทุกวันเลย แต่ฝนตกแถวนี้ก็ไม่มีลมพัดแรงๆ มีแต่สายน้ำที่ค่อยๆหยดลงมาเรื่อยๆ ตกแบบไม่รู้จะหยุดเมื่อไหร่เหมือนมีม่านน้ำบางๆระหว่างเรากับสิ่งรอบข้าง ดึงดูดให้ยืนมอง คิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปได้ตั้งนานสองนาน *~
แหะๆ คิดอะไรไม่ออกแล้วก็ต้องแปะรูปตามเสต็ป 😛
บังเอิญว่าตอนขาไปได้นั่งตรงทางออกฉุกเฉิน นั่งๆไปอยากแอบลองเปิดดูเหมือนกันนะเนี่ย :P~
อันนี้เป็นโชว์แมวน้ำ … ให้มันอดทนต่อปลาที่วางอยู่ข้างหน้า … น่าสงสารเนอะ
ทะเลลลล….
ทางเข้าสระมรกตที่กระบี่ เจอเห็ดหน้าตาน่ารักดี ^^
สระมรกต
เค้าบอกว่าที่มันใสขนาดนี้เพราะมันไหลผ่านหินปูน ทำให้ตะกอนมันตกอย่างรวดเร็ว
และอันที่ลืมไม่ได้คือ ขนมจีบ
กะหมูย่างงงง
และแล้วว ก็อ้วนกลับมามากมาย เอิ้กๆ …
[ad#inline-1]
น้ำตกเจ็ดคด โป่งก้อนเส้า
นานๆทีจะได้เขียน Blog นอกสถานที่ซักที
ตอนนี้นั่งอยู่ในเต็นท์ที่อ่างเก็บน้ำใกล้ๆน้ำตกเจ็ดคด…อะไรซักอย่างที่สระบุรี (อย่างร้อนเลย) กำลังรอเพื่อนๆน้าที่มาด้วยกันทำกับข้าวอยู่ (คิดจะไปช่วยบ้างมั๊ยเนี่ย) แต่ด้วยความเก็บของเมื่อเช้าอย่างรีบร้อนเลยไม่ได้เอาบลูทูธติดมาด้วย ทำให้ต้องรอกลับไปอัพจริงๆที่บ้าน แต่อารมณ์กำลังได้ เลยขอนั่งเขียนไปพลางๆละกัน
ช่วงประมาณสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมานี่ได้ทำตามความตั้งใจอยู่อย่างคือ การวิ่ง !! ใช่ วิ่ง นี่แหล่ะ แบบว่าตั้งหน้าตั้งตาว่าจะวิ่งๆตั้งหลายครั้งแล้ว แต่จนแล้วจนรอดก็วิ่งได้อย่างเก่งไม่เกินสี่ห้าครั้งก็หยุดทุกทีแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ตรงที่มันเกินสี่ครั้งมานั่นแหล่ะ แล้วมีอยู่วันนึงกำลังวิ่งๆอยู่แล้วก็เกิดความรู้สึกที่ว่า จริงๆแล้วการวิ่งรอบหมู่บ้านมันก็ทำให้เราผ่านอะไรหลายๆอย่าง เหมือนกัน
ไม่ว่าจะเป็นกลิ่นต้นโมกหน้าบ้านที่หอมแบบเย็นๆ…
กับต้นปีบที่ไม่ค่อยจะเห็นใครปลูกกัน
ได้กลิ่นดินที่ฟุ้งขึ้นมาจากบ้านที่กำลังรดน้ำต้นไม้
ได้กลิ่นกับข้าวจากบ้านที่ใครซักคนคงกำลังตั้งใจทำ
ได้กลิ่นชมพู่ริมรั้วที่หล่นจากต้นไปแตกอยู่บนพื้น
ได้วิ่งผ่านดอกลั่นทมที่หอมจนคนต้องเปลี่ยนชื่อเพื่อจะปลูกไว้ในบ้านอย่างสบายใจ
สุดท้ายเราก็วิ่งผ่านมันไปรอบแล้วรอบเล่า ..
ก็คงคล้ายๆกับชีวิตคนเราที่ต้องผ่านอะไรมากมาย
เศร้าโศก เสียใจ
ดีใจ
รัก
โกรธ เกลียด
สบายใจ
หรือแม้กระทั่ง เฉยๆ
และก็เช่นกัน สุดท้ายเราก็ต้องผ่านมันไปเช่นกัน
และก็เช่นกัน น้าๆเค้ากับข้าวเสร็จแล้ว ไปกินก่อนนะ
ก่อนจะไปขอปิดท้ายด้วยรูปอีกซักเล็กน้อย ติชมได้ตามชอบใจน่อ และภาพชุดนี้ขอตั้งให้เป็น ชุดภาพกระต่ายยอดเยี่ยมประจำปีของเราเลยละกัน ^^
ปล. ปีนึงมันจะได้ถ่ายกระต่ายซักกี่ครั้งกันเชียว
ปปช. สังเกตุดูจะเห็นว่าไม่มีรูปน้ำตก เพราะว่าเราไม่ได้เดินไปนั่นเอง ก็มันไม่มีน้ำอ่ะ อิอิ
บริเวณที่กางเตนท์
นี่แหล่ะ พระเอกของเรา (หรือนางเอกหว่า – -“)
เข้าไปดูรูปต่อข้างในนะ
โคขุนโพนยางคำ
วันเสาร์ที่ผ่านมา (7 ก.พ.) ได้มีมีตติ้งเล็กๆของเด็กห้อง 4 ลาดกระบัง ปรากฏว่าก็เล็กจริงๆ คนนู้นติดนู่นคนนี้ติดนี่ จนเหลือผู้เข้ารอบประมาณ 7 คน แต่ก็โอเคเพราะนัดกันครั้งแรกๆเลยตั้งแต่รับปริญญามา ไว้ครั้งต่อๆไปก็น่าจะมากันเยอะขึ้น รอบนี้มีผู้ร่วมก๊วนคือ ป๋ามี่ เสียติ๊ก เสี่ยปอนด์ ไอ้ฟอร์ด แล้วก็ นัทที กับ เทพต้น เลยกลายเป็นสายเทคโนโลยีไปเลย เพราะมีแต่ภาคคอมกับไอที – -” ไปกินกันที่ร้านโคขุนโพนยางคำ ตรงซอยนวลจันทร์ 21 ที่เสี่ยติ๊กการันตีมาเป็นอย่างดี นัดกันค่ำๆหน่อยประมาณทุ่มนึง ไปถึงนี่เกือบไม่มีที่จอดรถดีนะที่ได้คาถาที่จอดรถภาษาเกาหลีของฝนไว้ใช้ .. เลยมีคนออกให้จอดพอดี (เอิ้กๆ ไม่ค่อยเชื่อแต่ก็ใช้ได้หลายครั้งเลย)
สรุปว่าวันนั้นแปลงร่างเป็นสัตว์กินเนื้อเต็มพิกัดบวกกับความหิวโหยเลยรู้สึกว่ากินกันเร็วมาก ไอส่วนต่างๆของเนื้อเราก็ไม่ค่อยรุ้จักหรอก ได้เสี่ยติ๊กกับเสี่ยปอนด์สั่งให้กินกัน แล้วฟอร์ดก็ย่างกันไป แหะๆ สรุปว่ากรูกินอย่างสบายไป … ที่อร่อยที่สุดคงเป็นสันในกระทะร้อน เป็นเนื้อวางมาบน plate ร้อนๆ พลิกหนึ่งครั้งแล้วกินได้เลย อร่อยจริงๆสมกับราคา plate ละ 200 ฿ :P~
อ้อ สำหรับคนที่ไม่รู้จักร้านนี้ ร้านนี้เป็นร้านขายเนื้อแบบมีกลิ่นอายของหมูกระทะหน่อยๆ แต่ทั้งหมดจะเป็นเนื้อให้เราเลือก โดยเลือกเนื้อส่วนต่างๆมาย่างบนเพลตที่ตั้งอยู่บนเตาถ่านอันเล็กๆ พวกเรียนจบชีวะมาน่าจะสั่งง่ายหน่อย เพราะมันคงต้องเรียนพวก antomy ของวัวมาบ้าง ส่วนเราก็กินตามที่เพื่อนสั่งไปละกัน อิอิ ที่สั่งมากินก็เช่น เสือร้องไห้ (มันคือตรงไหนก็ไม่รู้) ลิ้น แล้วอะไรอีกอ่ะ จำไม่ได้แล้ว.. – -”
ภูทับเบิก
หลังจากที่ดองจนเริ่มเค็มก็ได้ฤกษ์เอามาให้ชิมกันได้แล้ว.. เอ้ย !! ไม่ใช่ไข่เค็ม
ตอนกลางๆเดือนธันวา 50 ที่ผ่านมาได้ไปเที่ยวเล่นแถวๆภูทับเบิกมาเลยเอารูปมาฝากกัน ^^
