ตอนนี้ก็เริ่มทำงานได้เกือบๆห้าเดือนแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมาก็ถือว่าเป็นช่วงปรับตัวช่วงนึง ซึ่งก็ได้ใช้เวลาไปอย่างสิ้นเปลืองไม่น้อยเลย
วันธรรมดาทำงาน คิดว่าพยายามทำให้เต็มที่กับงาน อย่างน้อยก็ให้พี่ๆที่ทำงานรู้ว่าเราเต็มที่กับมัน อันไหนที่ทำไม่ได้ก็ต้องยอมรับว่าต้องการความช่วยเหลือ
อันไหนที่ทำได้ก็พยายามทำให้เต็มที่ แม้ว่าจะมีผิดพลาดบ้างเล็กๆน้อยๆตามความสะเพร่าที่ติดตัวมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
เกือบๆห้าเดือนที่ผ่านมา ก็เหมือนพยายามบอกตัวเองว่า โอ๊ย…ทำงานเหนื่อยจัง วันเสาร์อาทิตย์ก็ไม่ค่อยอยากไปไหน คิดว่าทำงานเหนื่อย ต้องพักผ่อน
หลอกตัวเองมากไปรึป่าว เราทำงานเหนื่อยขนาดนั้นจริงๆหรอ?? บางวันก็เหนื่อยจริงๆ แต่บางวันก็เหนื่อยเล่นๆ เอ๊ะยังไง … เลยมานั่งคิดว่า เราเหนื่อย หรือว่าเราขี้เกียจกันแน่
คนอื่นเค้าทำงานเหนื่อยกว่าเรารึป่าว แล้วเราจะเหนื่อยแบบนี้อีกนานมั๊ย… สรุปแล้ว ก็คิดได้ว่าเรายังมีแรง ยังมีความคิดที่เคยเก็บไว้ว่าอยากทำนู่นทำนี่
เรายังมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำได้ ไม่ใช่แค่ทำงาน แล้วกลับบ้านแล้วก็มานั่งเหนื่อยๆ ไอที่เคยอยากเรียนวิศวคอม ตอนนี้ก็จบมาแล้ววนี่ ความรู้ก็มีเยอะแยะ ไม่คิดจะทำอะไรเลยรึไง
วันนี้ก็เลยเอาแรงความคิดที่มี ซึ่งก็คิดคร่าวๆไว้ซักพักแล้ว แต่ด้วยข้ออ้างที่บอกว่าตัวเองเหนื่อย มันก็เลยไม่ได้เป็นตัวเป็นตนซักที
สุดท้ายก็คงเริ่มจาก Project เล็กๆอันนึง ซึ่งก็คงสานต่อมาจาก Pre Project สมัยปีสาม ประกอบกับ Email ที่ใช้มาร่วมๆสิบปี
ตั้งแต่เคยได้สแปมเมลวันละ 10 กว่าฉบับ จนมาถึงวันนี้มี Junkmail Filter
ที่กรองเมลขยะได้มากกว่า 80% ในขณะเดียวกันสิ่งที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คือ สแปมเมลที่เป็นภาษาไทย ที่เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างน่ากลัว ทั้ง Work@home
ที่ไม่รู้ว่าจะรายได้ดีอะไรนักหนา ทั้งขายของบ้าบอคอแตก Body Shape สวยได้ในห้าหกชม. รวมถึงการขาย Email ของประชาชนผู้ไม่รู้อิเหน่ ในราคาไม่กี่บาท
ให้กับผู้ต้องการโปรโมทสินค้าใจดำ ที่ไม่คิดว่าเค้าจะอยากได้หรือไม่ก็ตาม ความคิดก็เริ่มมาจาก ทำไมในเมื่อมีคนรวบรวม Email เราเพื่อนำไปไว้ส่ง Spammail
แล้วทำไมเราไม่ลองรวบรวม Email ที่มันส่ง Spammail มาหาเราไว้บ้างล่ะ มาลองกันดูซักตั้ง ว่าภายในเวลาสามเดือนหรือหกเดือนต่อไปนี้ เราจะรวบรวมมันได้มากแค่ไหน
…. ^^