The First Project

และแล้วก็มาถึงวันนี้ วันที่รอคอยมานาน กับโปรแกรมแรกในชีวิตที่จะมีคนเอาไปใช้งานจริงๆ เหอะๆ  ถึงแม้ว่างานนนี้จะค่อนข้างเหนื่อย แต่ก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างเรย ซึ่งแน่นอนว่าถ้าให้นั่งอ่านเอง คงไม่มีทางสำเร็จได้ มันต้องมีอะไรมากระตุ้นบ้างอ่ะนะ ก็เป็นโปรแกรมเกี่ยวกะการจัดการหอพัก ใครอยากลองใช้หลังไมค์มาได้นะ ก็ได้ศึกษา VB ที่ไม่เคยทำมาก่อน Crystal Report ที่พึ่งจะรู้จัก แล้ว ทำ Database ที่ยังไม่ได้เรียน เหอะๆ เล่นเอาเหนื่อยเลย

 
และอีกเรื่องนึงก็คือ ตอนนี้มี Pre-project เป็นของตัวเองแล้วอ่ะ ก็หัวข้อก็ดีใช้ได้เลย ถึงแม้ว่าม่ค่อยจะเข้าใกล้กะความฝันที่เคยอยากทำเท่าไหร่ ก็ทำเรื่อง การป้องการการโพสเว็บบอร์ดอัตโนมัติ ไว้สำหรับการป้องกันการใช้โปรแกรมโพสพวกโฆษณาอ่ะ ก็น่าจะเอาไปประยุกติใช้กับ jipjip ของเราได้ เพระตอนนี้ถูกโฆษณาถล่มซะ เหอะๆ
 
อาทิตย์หน้าก็ไปรับน้องแระ ไม่รู้จะเปนไงอ่ะ แบบว่าไม่คอ่ยรู้จักน้องปี 1 เรย คือจิงๆไม่รู้จักเรยด้วยซ้ำ หลานรหัสก็แทบม่เคยเจอหน้าเรย 555 แล้วจะเอารูปมาฝากละกัน
 
 
อันนี้เป็นรูปเมื่อตอนไปเที่ยวเขาใหญ่ นานมาแระแหล่ะ แต่ก็ยังไปเที่ยวอยู่ดี เหอะๆ
 

Just Start….

เหอะๆ ไม่คิดมาก่อนว่าเราจะมี Blog เป็นของตัวเอง เคยตั้งใจไว้ว่าจะเขียน Code เอง เลย แต่จนแล้วจนรอด ความขี้เกียจก็เข้าครอบงำจนได้
 
ไม่รู้สิ (คำนี้อีกแระ) รู้สึกว่าเวลาที่ผ่านไปมันเอาความคิดเราไปด้วย ก็เลยอยากได้อะไรซักอย่างมาเก็บสิ่งต่างๆที่หล่นหายไปกับกาลเวลา อย่างน้อย Blog นี้ก็น่าจะพอเก็บอะไรได้บ้าง วันนึงข้างหน้าเราอาจจะมีอะไรเก็บไว้ให้ชนรุ่นหลังได้ดู (เวอร์ไปแฮะ) จิงๆแล้วก็อยากไว้เก็บเรื่องราวเล็กๆน้อยๆ หรือไว้ระบายอารมณ์ในบางครั้ง 🙂 แต่ยังไงเราก็คงไม่ทิ้ง jipjioponline ถึงแม้ว่าตอนนี้ไม่ค่อยได้ดูแลมันเท่าไหร่ก็ตาม แต่ซักวัน มันจะโตขึ้นเป็นอะไรที่มากกว่าลูกเจี๊ยบธรรมดา ซักวัน …..
 
ตอนนี้ก็เปิดเทอมแล้วสิ มีเรื่องมากมายต้องจัดการ ไหนจะงานที่ไปรับมาโดยไม่ได้มีความรู้จะทำเร้ย… ไหนจะ Pre-project แล้วยังต้องหาที่ฝึกงานอีก เหอะๆ ชีวิตไร้ซึ่งความแน่นอนดีแท้ …
 
"ธรรมชาติซับซ้อนเท่าที่มันจำเป็น ไม่มากกว่านั้น"
ประโยคเดิมๆ ที่ฟังทีไรก็รู้สึกว่าอะไรก็ตาม ไม่ว่ายากแค่ไหน มันก็ต้องมีทางผ่านไปได้สิหน่า…
Scroll to top