โล่งใจสุดๆ ตอนนี้โปรเจคที่ทำมาอย่างยาวนานก็ได้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี หลังจากส่ง Document วันที่ 8 ก.พ. แล้วก็ Present + Demo วันที่ 12 ก.พ. ที่ผ่านมา
หลักจาก Present เสร็จก็ได้ไปฉลองกะเพื่อนๆเล็กน้อยเลือกไปเลือกมาก็ได้ไปกินอาหารญีปุ่นที่ห้องอาหารไดอิจิของรร. The Emeral ฟาดไปซะเต็มคราบเลย กลับมา
หอก็นอนเป็นงูเหลือมอยู่พักใหญ่…. กะว่าจะนอนให้เต็มอิ่มซักสองวัน ตื่นซักบ่ายสองอะไรเงี้ย
แต่เช้าวันนี้ (13 ก.พ. ) กลับตื่น เจ็ดโมงกว่าซะงั้น … ตื่นมาทำไมวะเนี่ย งานก็ไม่มีให้ทำ เรียนก็ไม่มี ความรู้สึกมันกลับกลายเป็นว่า เฮ้ย!! นี่ตูไม่มีอะไรทำเลยหรอวะเนี่ย
งานหนักๆมันหายไปไหนหมด ไอตารางเวลาที่คิดว่าตอนนี้ต้องทำอะไร ตอนนั้นต้องทำอะไรก็ไม่มี เอ…เราลืมทำอะไรไปรึป่าว ตื่นมาก็มานั่งงงๆกะตัวเองที่ว่างซะจน
ไม่รู้จะทำอะไรดี เพื่อนๆบางคนก็ยังมีงาน บางคนยังไม่ Present บางคนก็ยังเรียน แต่ทำไมตูว่างวะ ….. หุหุ หลายๆคนคงคิดว่าไอนี่.. งานหนักก็บ่น ว่างก็บ่น .. เหอะๆ
แต่ก็มันว่างจิงๆนี่หว่าให้ทำไง
อื้อ อีกเรื่องนึงก็คือ คืนก่อนวัน Present Project ได้แว๊บไปสนามบินตอนเกือบๆสามทุ่ม ไปส่งเจริญกะเฟื่องมา สองคนนี้มันได้ไปสัมภาษณ์งานที่ญี่ปุ่น
รู้จึกจะของบ.โตชิบามั้ง แถมงานในไทยมันก็ได้กันหมดแล้ว อนาคตไกลกันจริงๆเลยวุ้ย ก็ไปส่งมันพร้อมกะถ่ายรูปกันเล็กน้อย รู้สึกว่าจะมีเด็กลาดกระบังได้ไป
สัมภาษณ์ที่นุ่นด้วยประมาณสองสามคน 🙂
พรุ่งนี้ก็วันวาเลนไทน์แล้ว..ก็ขอให้ทุกๆคนมีความสุขกันมากๆละกัน วันแห่งความรัก … อิอิ รักกันมากๆนะ 😛
ปล.ช่วงนี้จะเริ่มเที่ยวแล้วนะ ใครจะไปไหนชวนด้วยๆ เพราะจะเริ่มงาน 1 เมษา แล้ว ต้องเพิ่มพลังชีวิตก่อนไปเริ่ม Mission ของชีวิต อิอิ
ปล. ก่อนวัน Present อ.ที่ภาคได้เอาอะไรมาให้อ่านกันขำๆเกี่ยวกะการ Demo งาน สำหรับใครที่ยังไม่ได้ Present Project ก็ลองดูสนุกๆละกัน อิอิ
